Vol verwijten, spijt over wel en wee,
lach ik het verleden toe. Het heden
maakt me moe en toch berijd ik de treden
van de toekomst die jij met mij ooit begon.
Leven zoals jij, ik wilde dat ik het kon,
spanningsloos mijmeren zonder enige vloek,
soms achteloos uren vertoeven in facebook
en zonder slag of stoot je week weer begroot.
Geen genegenheden, of spanningsvelden betreden
nee, puur het nu en hier, plezier met een lus
maar nu vanaf de sarah wisseling, heb ik een verleden
van een halve eeuw, met mijn zus.