Gisteren stond ze voor de spiegel.
Anderhalf uur onder de douche gezeten.
Zo hard haar huid geschropt dat het rood aan liep, sommige plekken tot bloedens toe.
Maar nog steeds voelde ze zichzelf vies.
Ze keek zichzelf aandachtig. Er was toch niks anders aan haar?
Ze zag er nog steeds hetzelfde uit.
Maar het was alsof iedereen het kon zien..
Gebruikt,
open gemaakt
en nu kon het bij het vuilnis.
Ze draaide weg
en sloeg toen met haar hand de spiegel kapot.
Haar hand open en de tranen biggelde over wangen.
Het bloed stroomde over haar hand, warm en zacht en zoo vertrouwd.
Haar moeder klopte op de deur.
"Gaat het lieverd?"
Ze deed de deur open en schrok zich kapot.
Lieverd en ze greep naar haar dochters hand.
Haar dochter keek in haar moeders ogen en snikte:
"ik heb duke uitgevraagd en toen hebben ze me uit gelachen."
"Ach meisje toch. Het komt wel goed je vind wel de ware."
Der dochter kon alleen maar huilen.
Ze kon het niet op brengen om het echte verhaal te vertellen.
Maar iedereen die wist het echte verhaal.
Daarom wou duke geen date en lachte iedereen haar uit.
Ze had zich moeten verzetten, maar dat deed ze niet.
Het lichaam van de jongen voelde ze nog steeds haar lichaam binnen dringen.
Haar moeder wist het ook maar zou zich wel teveel schamen om het haar te zeggen.
Even moest ze denken aan het bloed van in de middag en hoe fijn dat voelde.
Ze zocht in haar spullen en vond al snel een scheermesje.
De eerste snee was voorzichtig.
Het voelde zo fijn, even weer grip.
Even dat vieze gevoel weg.
En al snel was de tweede snee gezet,
en de derde, de vierde, de vijfde..