bobed: | Zaterdag, februari 01, 2014 19:26 |
echt uit het leven gegrepen, heel aangrijpend gedicht. heel goed Bob |
|
Quicksilver: | Donderdag, januari 30, 2014 18:38 |
prachtig, ontroerend verhalend gedicht van begin tot het eind, vooral je laatste strofe. warme groets |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, januari 30, 2014 15:51 |
waar waren diegenen met die beet en de snauw nu? | |
Sheena: | Donderdag, januari 30, 2014 14:27 |
een prachtige verhaallijn en een ontroerend slot. | |
roosjerood: | Donderdag, januari 30, 2014 11:58 |
heel mooi om te lezen ,zo mooi | |
Syncoop³: | Donderdag, januari 30, 2014 11:54 |
prachtig. heerlijk om te lezen.:-) |
|
windwhisper: | Donderdag, januari 30, 2014 10:54 |
ontroerend ben er diep van onder de indruk warme groet Cobie |
|
Hekske666: | Donderdag, januari 30, 2014 09:25 |
heel ontroerend geschreven ... Het raakt echt Bob. prachtig |
|
Anneke Bakker: | Donderdag, januari 30, 2014 09:06 |
Wat een ontroerend mooi schrijven Bob, Hier gaat mijn hart naar uit, en het zal velen raken. Warme groet stuur ik je. Anneke |
|
Fairouz: | Donderdag, januari 30, 2014 08:55 |
wat een ontzettend mooi schrijven is dit. het zijn niet altijd de mensen met de grootste ego-s die zichzelf heel wat vinden..prachtig dat hij elders zo gemist werd. en hier toch zo geliefd was laat het een boodschap zijn voor diegene die zich het een en al verbeelden goedemorgen en een fijne dag, Fairouz |
|
youkie: | Donderdag, januari 30, 2014 08:43 |
goede morgen een prachtig schrijven hoe het er vaak aan toegaat fijne dag |
|
Auteur: Bob Van St. Job | ||
Gecontroleerd door: pantarhei | ||
Gepubliceerd op: 30 januari 2014 | ||
Thema's: |