ik heb de mooiste sterren
in het licht van hun weerschijning
voelbaar dovend in verstrijken
opgedaan
in lichtval
deels gebroken
kan ik slechts de mooiste
monumenten, rond
hun warmte
laten gaan
ik koester
de gedachten
die ze in ontferming
lieten zien
er was geen
oordeel in hun leven
geen confessie in een macht
alleen de zwaarte van hun goedheid
bracht het inzicht in mijn nacht
ik mag
het duister graag
ver voelen
de rechtvaardigheid
bezoeken
in het licht
van hun verscheiden
waar de treden
verder leiden
ligt er nooit
voor mij
een klein
misschien
teun hoek: | Zondag, februari 09, 2014 16:58 |
opgevangen stralen weerspiegelen zichopwaarts. h. gr. teun |
|
september: | Zondag, februari 09, 2014 16:53 |
Heel erg mooi John, ik ben ervan onder de indruk. Liefs en dank voor je reactie | |
wervelende regenboog: | Zondag, februari 09, 2014 15:08 |
de grootsheid van de natuur is voor jou een zekerheid prachtig schrijven John! |
|
M-Rose: | Zondag, februari 09, 2014 14:34 |
mijn respect vr jouw woorden | |
windwhisper: | Zondag, februari 09, 2014 09:57 |
mooi hoor Goede morgen John liefs Cobie pure poezie |
|
Anneke Bakker: | Zondag, februari 09, 2014 09:56 |
Geen klein misschien maar zeker is dat hier weer een bijzonder mooi gedicht te lezen staat dat bewondering oogst. Warme groet John en mooie dag. Anneke |
|
Auteur: John Kroos | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 09 februari 2014 | ||
Thema's: |