De kermis:

Mag ik ook een keertje,
voor het eerst vooraan,
eindelijk in de caroussel
stappen, na zo lang wachten,
en na een rondje of twee, drie,
stopt de caroussel en besef
je dat, je je geld hebt verkwist aan een
beetje vermaak.

Mensen in Nederland, geven geld, aan zo'n caroussel.
En de gene die het geld innen,
de echte 'naaiers' zijn natuurlijk de
uitzuigers van alle politieke partijen,
die geld willen steken in hun idealen.
Een grote kermis is het, met eten en
een schiettent, een achtbaan, en mensen
die giechelen, onder het eten van een zoete suikerspin,
gekocht van ons zoete geld.

Mensen die giechelen? Waarom besef ik nu pas,
dat dit misschien geen mensen zijn,
maar de ideale ja-knikkers voor andermans idealen,
zoals een aap ja-knikt, zodat hij een banaan krijgt.
Kortom, geen kermis zonder apen,
Zonder ja-knikkers geen caroussel, geen zoete suikerspinnen
en zeker geen mensen.

Wat een apenkermis, zeg.