nu droomt blauwe lucht zich weg
van stilstaand water vandaan
zuurstof, rusteloos. Weidse stromen
nemen met volle teugen vrij baan
slechts in genadevol glinsteren
wijken de smalste vlakken ruim
op de drempel van branding
ruist milde adem schuim
tot zandig zout ergens achterblijft
smeden licht en water verbond
alsof zwaarte wegdrijft
het land nooit bestond
ginds, in het hier