Het geheugen kwijtgeraakt
de vele kamers
deuren slaan
tussen waken en slapen
komende reflecties
voor dwalers
beelden als mysterie.
Takken leggen zich neer
tegen vaal verborgen spiegels
het donker afsteken bezeert niet
en ziet los
van wil of vermogen
wordt de geest stil
komen de woorden
inkt papier vanuit het niets
beschreven, secuur gevouwen
en tot zich genomen
als was er een mond
elders verzegeld
van de moeder grond.
Kon ik dit verstaan
gepaste afstand gelijk overgave
onbewuste beelden dromen
de taligheid zou verstommen
van geluk met lege handen te staan
er nooit te nimmer aan kunnen komen.
marcel bulckaert: | Zaterdag, augustus 23, 2014 22:52 |
Mooi. Graag gelezen. | |
H.J.: | Zaterdag, augustus 23, 2014 19:49 |
Ik geloof (het) zonder te begrijpen als het moet. heerlijk schrijven. liefs |
|
september: | Zaterdag, augustus 23, 2014 18:54 |
Dank jullie wel. Nee Anneke het is juist geen boze droom maar betreft beelden ( symbooltaal) die ineens komen. Dank voor de vraag Liefs |
|
Anneke Bakker: | Zaterdag, augustus 23, 2014 17:55 |
Mysterieus gedicht September,is het een boze droom? Kon ik het maar bgrijpen,want je schrijft bijzonder mooi. Fijn weekend met lieve groet Anneke |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, augustus 23, 2014 17:33 |
een knap schrijven | |
Arendsoog: | Zaterdag, augustus 23, 2014 17:00 |
Een bijzonder schrijven..treffend verwoord zo n staat van zijn..scherpen knap..liefs Arendsoog | |