Vluchtend in de anonimiteit,
vluchtend in de werkelijkheid.
Niemand wetend wie jij bent,
rijk zijn zonder een cent.
je kunt iemand anders zijn,
vrolijk voordoen van binnen pijn.
Eruit zien hoe jij dat wilt,
hard van buiten van binnen mild.
Er zijn snobs en asociaal,
maar een aso is meer sociaal.
Mensen kijken op elkaar neer,
en niemand bidt meer tot de Heer.
Drugs zijn heel normaal,
het is zelfs heel legaal.
Mensen leven hun eigen leven,
niet om iemand anders geven.
De maatschappij is het zo gewend,
zo geworden heel onopvallend.
Alles kan en niks moet,
een land vol van voorspoed.
Maar ook van pijn en weemoed.
Niks is te gek en alles kan,
nederlanders doen mee aan de ramadan.
Een man kan een vrouw zijn en andersom,
niks is meer heilig alles is dom.
Een maatschappij waarin wij leven,
is het iets om door te geven?