Koffiedik
er waaien blaadjes langs het raam
ik denk dat ze knisperen, verbeeld me
dat ze een leven lang gespeeld hebben
met zonnestralen en waterdruppels
tot de boom ze leegzoog en liet gaan
droog en licht draagt de wind ze weg
omhoog, omlaag, in rondjes of
met grote snelheid gewoon voorbij
ik verbeeld me een verontwaardiging,
teleurstelling misschien over de plaats
waar de wind ze weer neerlegt,
een hoopvolle verwachting als ze plots
weer worden opgetild en verder gaan
langs mijn raam, waar gaan we heen
ik drink mijn koffie en ik kijk
15-09-2014
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, september 16, 2014 00:01 |
| Je bent er weer en met een prachtig gedicht :) Heel graag gelezen. | |
| juffie: | Maandag, september 15, 2014 23:06 |
| mooi beschreven zo. Doet een beroep op meerdere zintuigen. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, september 15, 2014 19:40 |
| goed | |
| Hendrik-S: | Maandag, september 15, 2014 19:25 |
| Mooi herfst-tafereel schilder je hier als plaatjes om te lezen. Prachtig gedaan. | |
| windwhisper: | Maandag, september 15, 2014 18:24 |
| ja een winnares wat mij betreft, herfstwind, blad en koffie warme groet Cobie |
|
| DrieGeetjes: | Maandag, september 15, 2014 17:21 |
| Sjonge hier zitten goede dichters, zeg! Dit is een perfecte uitbeelding van een observatie in een gedicht gevat, Artifex. En daarbij een lekker bakkie genietend, moest het wel een goed gedicht worden. :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Artifex |  
|
|
| Gecontroleerd door: Artifex | ||
| Gepubliceerd op: 15 september 2014 | ||
| Thema's: | ||