dat schuilde en verloren leek
als gedachten lopen
dravend overgaan in galopperen
later zonder leiband op hol slaan
weet dan dat ik bij je ben
langs hekken en omheiningen
die in onafzienbare
rechtlijnigheid toch leiden naar
de open vrijheid van het vlakke wad
ik maan je energieën niet
maar laat je gaan
om in de onmetelijkheid
zelf het kleine te ontdekken
de warmte van leven
dat schuilde en verloren leek
weer opnieuw te voelen in het
zich openen omdat jij er naar keek
zo gaan wij samen
ieder hinkend op eigen gedachten
stilte van wolken en hemel lerend
op pad naar de eindeloosheid van het wad
wil melker
13/10/2014
Ria Klein Herenbrink: | Maandag, oktober 13, 2014 20:56 |
band moet er staan ....tsja toetsenbord is een beetje moe :-) | |
Ria Klein Herenbrink: | Maandag, oktober 13, 2014 20:55 |
Gedachten en emoties hand in hand, dat schept een ban Mooi hoor!! Liefs en een fijne avond Ria |
|
Artifex: | Maandag, oktober 13, 2014 19:01 |
Wat een mooie beelden weet jij te vangen. |
|
Anneke Bakker: | Maandag, oktober 13, 2014 10:04 |
Nieuw leven op het pad waarop de warmte verloren leek. Dat je de stilte op dat pad ( zij het hinkend) nog lang mag bewandelen. In deze geest lees ik dit mooie gedicht Warme herfstgroet Wil. Anneke |
|
windwhisper: | Maandag, oktober 13, 2014 08:35 |
wonderschoon dat samengaan op het pad en ik denk bij het was aan Elze, misschien een vreemde kronkeling Goede morgen Wil maak er een goede maandag van lieve groet Cobie |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 13 oktober 2014 | ||
Thema's: |