In de steek gelaten door het lot
Koester ik mijn fundamenten van verlies
Wereldvreemde ogen
Loeren vragend naar mijn blik
Om te weten waar ik sta
Staand naast de afgrond van het bestaan
Geef ik jou mijn laatste beetje hoop
Want in de diepte van mijn leegte
Lijkt geen bodem te zitten
Het bloed sijpelt
Waarom zou ik mijn wond laten hechten
Met een geïnfecteerde naald?
De wereld draait door
Zoals het altijd gedaan heeft
Het bloed sijpelt langs mijn been
In de emmers die ik gevuld heb
Met de pijn in mijn hart
Allysson: | Zaterdag, april 02, 2016 13:28 |
heel mooi verwoord, deze pijn. Hopelijk heeft het je wat opluchting gegeven dat je het van je af hebt kunnen schrijven. Sterkte en liefs, ally | |
kimmytje: | Maandag, januari 19, 2015 16:53 |
Prachtig Guus, Dit is één van je mooiste (die ik tot nog toe gelezen heb natuurlijk) Het zegt zoveel, je hoeft enkel tussen de regels te lezen en je krijgt een schat aan informatie, Liefs Kimmy |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, januari 19, 2015 13:26 |
tjonge | |
Roselynn: | Maandag, januari 19, 2015 12:19 |
Heftig deze.. heb vele pleisters ...maar geen .. Een voor deze wonde... |
|
Auteur: GuusV | ||
Gecontroleerd door: ana (stacia) | ||
Gepubliceerd op: 19 januari 2015 | ||
Thema's: |