das best lang
das best lang
de telefoon op pakken
jou bellen
en vragen
hoe het met je gaat
je tegenkomen
in het dorp
ergens op een hoek
van een willekeurige straat
roddelen over bekenden
of zeuren over het weer
dat kan dus
niet meer
het verlies is groot
dat zal het blijven
ik ben je kwijt
tot in de eeuwigheid
gelukkig heb ik nog
alle memories
dat maakt het draaglijk
mijn enorme verlies
Nooit meer
das best lang
Lia
x
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, januari 25, 2015 21:25 |
| ja je vader verliezen is erg sterkte hoor |
|
| wervelende regenboog: | Zondag, januari 25, 2015 19:27 |
| veel sterkte met het verlies van je vader Lia | |
| teun hoek: | Zondag, januari 25, 2015 13:26 |
| Lia gecondoleerd en hou vast te mogen leven in de herinnering wie hij was en wat hij heeft betekend. Dat levend houden. Sterkte . h.gr. th | |
| windwhisper: | Zondag, januari 25, 2015 11:54 |
| nadenkend gelezen warme groet Cobie |
|
| kimmytje: | Zondag, januari 25, 2015 11:32 |
| Ja ik weet hoe het voelt, En ergens is dat herinneren goed, het verzacht, En anderzijds (heel tegenstrijdig) is het aftellen naar die eeuwigheid (voor mij althans) Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||