vergeven en vergeten
het is altijd al makkelijk geweest jouw te vergeven
slechte daden verdwijnen herhaaldelijk in de ruis van mijn naïviteit
ook al transformeer ik mijn ogen tot mitrailleurs
en wil ik je hart doorboren
met losse flodders van pijnkreten
jouw blik zorgt altijd voor een wapenstilstand
alsof het woord onschuld
voor op je hoofd gegraveerd staat
het is altijd al moeilijk geweest om jouw te vergeten
iedere dag reïncarneer je opnieuw in mijn gedachten
het is je thuis
de deur staat altijd voor je open
donkere tinten onder mijn ogen
verraden nog steeds het verleden
de keren dat je mijn lach ondersteboven plaatse
en ik je leugens droeg in de twee kussentjes onder mijn ogen
slechte daden verdwijnen herhaaldelijk in de ruis van mijn naïviteit
ook al transformeer ik mijn ogen tot mitrailleurs
en wil ik je hart doorboren
met losse flodders van pijnkreten
jouw blik zorgt altijd voor een wapenstilstand
alsof het woord onschuld
voor op je hoofd gegraveerd staat
het is altijd al moeilijk geweest om jouw te vergeten
iedere dag reïncarneer je opnieuw in mijn gedachten
het is je thuis
de deur staat altijd voor je open
donkere tinten onder mijn ogen
verraden nog steeds het verleden
de keren dat je mijn lach ondersteboven plaatse
en ik je leugens droeg in de twee kussentjes onder mijn ogen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: zweena1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2015 | ||
| Thema's: | ||