Het is alweer 1 jaar geleden
dat je bij ons bent gegaan.
Onze kleine grote beer
mocht niet langer bestaan.
De tijd is omgevlogen
toch deed elk uur ons pijn.
Omdat jij niet meer in ons leven
niet langer bij ons meer mocht zijn.
Geen minuut zijn we je vergeten
je was steeds bij ons elke stap.
Toch deed het elke dag weer pijn
steeds opnieuw die harde klap.

Je had nu eigenlijk moeten lopen
aan het handje met papa.
Voorzichtig een beetje rennend
de katten achterna.
Je had nu met de pot mee moeten eten
een boterhammetje en patat.
Ik zou zo graag willen weten
wat je nu als liefste at.
Samen met je broer spelen
terwijl je met de auto`s scheurt.
Of met je zus samen kleuren
waarbij je om een snoepje zeurt.

Helaas zul je nooit groter worden
en blijf je voor ons altijd kleine beer.
Met dat idee moeten wij leven
al doet het elke dag ons zeer.
Onze kleine jongen
al was je toch zo groot.
Die ons in die paar weken
zo ontzettend veel liefde aanbood.
Nooit zullen wij jou vergeten
want er is geen dag zonder jou.
Het enige wat we s'avonds kunnen fluisteren is
slaap lekker jongen, ik hou van jou.

xxx mama