Bloemen in de sneeuw
Het is beginnen sneeuwen
Voel me heerlijk met zo’n tapijt.
Laat afschriften achter van mijn voet
De eerste vrouw op de verse sneeuw.
Het kristallen geweven tapijt
bedekt veel levende wezens.
Een sneeuwklokje staat al te pronken, met zijn wit kopje
maar och arme, het kijkt altijd naar zijn voetjes.
Raar maar het klokje kijkt nooit naar de zon tussen
de donkere grijze wolken.
Een krokusje komt triomfantelijk even piepen,
eerst even zien of hij van de zon kan genieten?
Verder staat de helleborrus zich te wassen
geniet van de koude vlokken op zijn lijf.
Hij bekommert zich over niemand
alleen mooi wezen op zijn stukje land.
Dan nog de sneeuwforsythia staat er nu op zijn best.
De naakte takken getooid met fijne witte sterretjes
Die een zoete amandelgeur verspreiden.
Het eerste viooltje is ook al van de partij
schuchter steekt het zijn kopje door de sneeuw.
Nog wat koud maar het kan er tegen.
Brrr. Ik ga binnen lekker warm bij het haardvuur zitten
Ik ben een lentebloeier en geen bloem i n de sneeuw.
Claire Vanfleteren©