Loop ik midden in de regen.
Draai ik zomaar wat rond.
Stampvoet ik in de plassen.
Vang ik druppels op met mijn mond.
Verbonden met het water.
Lijk ik te verdrinken met het land.
April Nachten in de regen.
Zo donker heb ik slechts de eenzaamheid aan de hand.
Ik kan begrijpen, noch grijpen.
Lijk te dolen in de nacht.
Voor de morgen valt de regen.
glijden druppels roerloos zacht.
Wat ik versta van de regen,
Is dat je ook zo gelukkig kan zijn.
Eenzaamheid huilt als regen,
Die in April niet thuis kan zijn.
Zo de zwerver zwerft bij nachten.
Huilt de regen met hem mee.
Helpt hem verder door te leven.
April nachten, vergoten water van de zee.