Mensen en natuur
aan de grens van het land
was over de grens heen
een enorme weide
ze was een dorp groot
het groen was mals en nieuw
stond vol met kleine bloempjes
gele boter-, en grotere paardenbloem
het blauw van de klaverbloem
men durft er niet door lopen
het mooie zou vertrappend worden
het groene vermoord en gewond
zoals nu in het Oosten
alles ligt daar al vertrappeld
het uitzicht is erbarmelijk
kleurpatroon eentonig
soorten geband over de groene grens
de variatie wordt echt genekt
kan de mens niet wat zachter zijn
kan hij niet samenleven met natuur
is de wereld niet voor iedereen
ela