Op een rots
tevreden gezichten
die elkaar
in het donker aankijken
en zich verwonderen
hoe ze anders zijn
en zoveel op elkaar lijken

aan het water
warmte in het hart
voelen stromen
ogen weerspiegelen geluk
intuïtieve woorden en daden
verwezenlijken dromen

onder een sterrenhemel
die ze niet opmerken
ontsnappen ze samen
aan de onzichtbare gevangenis
die anders zo doet beperken

De ziekte en remedie
gelegen in het hoofd
het creëren en ervaren van,
een eigen wereld,
wordt een realiteit
als er samen in wordt geloofd,

in tijdloze momenten elkaar gevonden,
handen, lippen, lichamen,
als touwtjes met elkaar verbonden,

Leven we in onze eigen wereld
en vergeten we de tijd.
Terwijl we samen
zo mooi onderdeel zijn van deze werkelijkheid.