Uitvaart.
De regen stroomde
neer bij bakken
een stoet van dansend regenscherm
bewoog zich
naar de kleine aula
op Westerveld : Heer ontferm….
U over ’t trieste
Van dit heengaan
schreiende hemel in ons beeld
onder de plu’s
scheidende tranen
een hechte groep, die ’t samen deelt…
’t bewogen zijn
met die bekende
gesteund door dochters aan zijn zij
daarachter familie
en bekenden
gezien leeftijd toch een grote rij.
Binnen de warmte
van de woorden
die samenbund’ling van verdriet
doch ook begrip
voor ’t eind van lijden.
Beelden van vroeger die men ziet.
Onomkeerbaar is
voelbaar en hoorbaar
kleinkind’ren ontsteken toch het licht
als een symbool
van ’t nieuwe leven
in ’t geloof alleen voor ons in ’t zicht.
Th.