hoe zwaar heb ik geleden?
mijn angst,mijn verdriet.
ik heb gebeden,
maar helaas,god was er niet.
mijn leven was nog zo pril,
zo onschuldig en zo mooi.
niet onderworpen aan een wil
niet gevangen in een kooi.
ik leef met de gedachten,
wat ik allemaal heb doorstaan,
mijn dagen bleven nachten,
die uit de hel waren ontstaan
een leven zo verscheurd,
hoe waanzinnig is het idee
in de ellende meegesleurd
mijn gevoelens telde niet meer mee..
verzwakt en moe gestreden tegen een gewetenloze strijd.
ik heb gebeden,maar god was niet op tijd
hoe hard heb ik zitten smeken,mijn gebeden zijn niet verhoord
mijn hele jeug vergooid ,het kind zijn is vermoord.
en niemand die zich daar nu nog aan stoord..
ik leef met de gedachte wat ik heb doorstaan .mijn dagen werden nachten
die uit de hel werden ontstaan
een leven zo verscheurd
aan wat ik zit te denken tijdens dit gruwelijk leed
een kinderhart zo te krenken,
en slechts jij ,jij alleen die dit allemaal weet..
de waarden overschreden,jouw schuld
we hebben allemaal geleden,
toen de waarheid werd onthuld
niemand die geloofde in mijn leed
de pijn die nu nog steeds in mij ziel snijd
de daders weten de waarheid
en leven door..
maar een kinderziel is verscheurd ,heeft geen liefde gekend,
weet zich niet te plaatsen in de maatschappij,
zeg me,
waarom ? waarom was er geen heerlijke jeugd voor mij?
nooit kind kunnen wezen ,altyd angstig en verward,
zouden de gene die dit veroorzaakt hebben zich verbonden voelen aan wat ik hier verwoord
nooit zal ik het komen te weten, maar ik weet wel ik zal er mee moeten leren leven..