jouw schemervrije ogen
waar niets onnatuurlijks aan is
jouw stamelende lippen
in het moment van het gebeuren
als een herinnering midden in de winter
jouw knie, een plotse welving
alsof er niets anders is geweest
dan jouw dun weerbarstig haar:
een verzameling verstrooidheid
dit bange tentoonstellen
van jouw eiland in je binnenste
jouw huid een weerspannigheid
alsof het vandaag regent
tussen cyclische schouderbladen
wangen een gloeiend beloven
van een snel opstijgende lust
tussen complexe bewegingen
van een wild spelende tong
die de mijne omknelt
met een eeuwig geduld
van aanhoudend zuchten
ingewisseld voor een stilte
door vermoeidheid gewrocht
sunset 02-12-2015
* deel 1 te lezen op mijn eigen website.