KNOLLEN ZONDER WEERGA
je was alleen als kleine kleuter
nu ja, alleen, da's maar geleuter
Met velen samengebracht
zoals men elders zegt, in de wacht
tot pukkels en zweren je velletjes sieren,
oitstekels de bovenhand vieren,
nu het zo met je is gesteld
wordt je verplaatst naar open veld,
begraven en verstopt met hels geweld.
je hier en daar een bloemetje laat pralen
wit als lelietjes van dalen
plots word je weer belaagd
wordt je levensloop vertraagd
men moet u helpen te weerstaan
met gif alleen, zal het gaan
nu dit gevaar is geweken
kan jij lekker verder kweken
je zal uitgroeien tot ganse groepen
dicht bij elkaar, groot en klein als troepen
en weer was daar de verschrikking
scherpe pinnen geven jullie een herschikking
in zonlicht opgebaard, een hel
om zestien uur hoor je een bel
het slechtste deel van jullie wordt gedroogd
de goede groep wordt nu verwend
gewassen dat ben je niet gewend
om je ziel bloot te leggen
je "op te bergen" zoals ze zeggen
en toch, iedereen zal weten
aardappelen kan je bij alles eten
ela
Dasje (lucky): | Zaterdag, december 12, 2015 10:02 |
Ode aan de knol! Origineel en fris idee! Nog lekker ook. Graag gelezen! |
|
Auteur: ela | ||
Gecontroleerd door: ela | ||
Gepubliceerd op: 12 december 2015 | ||
Thema's: |