je bent zo stil
ik droom je
maar je bent zo stil
trek aan de draadjes
van de werkelijkheid
maar die doen niet
wat ik graag wil
natuurlijk
spreken ogen
en lacht je mond
hoor ik hoe je stem
in een warme echo
bij mij binnen komt
ik reik naar jou
maar voel je niet
de haartjes op je huid
spelen met de wind
waar mijn zachte strelen
geen enkele reactie vindt
jij bent
met mij verbonden
in droom en werkelijkheid
maar het lijkt alsof jij
aan de touwtjes trekt en ik
als marionet met dromen vrij
wil melker
25/01/2016
Pascal Janssen: | Maandag, januari 25, 2016 22:29 |
Soms is de connectie ff weg, dus dan maar extra je best er voor doen. Maar niet te lang eenrichtingsverkeer want dat is niet gezond. Greetzzz Pasje |
|
M-Rose: | Maandag, januari 25, 2016 21:00 |
ajet subliem aanpakt ist goe en jun advies wakos ta tone een draadje | |
september: | Maandag, januari 25, 2016 18:53 |
Heel mooi gedicht over liefde en hoe de stilte soms de ander onbereikbaar kan doen lijken. Heel graag gelezen Wil | |
Anneke Bakker: | Maandag, januari 25, 2016 15:02 |
Beetje harder strelen zal misschien schelen Wil, houdt voor je eigen gemak zelf de touwtjes strak. Zonnige groet stuur ik je, daar knapt een mens van op. Anneke |
|
M-Rose: | Maandag, januari 25, 2016 12:44 |
je bent al wakker allez goed zo lees ik dus meen mr de touwkes trg in eigen handen |
|
teun hoek: | Maandag, januari 25, 2016 11:32 |
hunkerende stilte rond een ver af. th | |
Avr: | Maandag, januari 25, 2016 11:24 |
Mooi liefdesgedicht! mvg Avr | |
Mamke: | Maandag, januari 25, 2016 08:39 |
Wauw, zo mooi weer... Ik lees je graag! | |
Stroejaro: | Maandag, januari 25, 2016 07:02 |
Weer een prachtig schrijven, heel mooi. | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, januari 25, 2016 05:50 |
ongelofelijk en dat op de vroege morgen grote klasse ga gelijk weer slapen |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 25 januari 2016 | ||
Thema's: |