onbekende eenzaamheid
over de
opgaande lijn
in het leven
hebben wij alles
al eens geschreven
de groei
studie en
maatschappelijke bloei
de baan voor een
gesetteld bestaan
tot wij elkaar
in de ogen kijken
en onzekerheid
onderdeel wordt in
bij elkaar kunnen blijven
jij bent afgeslagen
in onwetendheid
kan de verantwoording
zelf niet meer dragen
door een hoofd vol vragen
wij raken je kwijt
onbegeleid in ervaren
hoe kunnen we jou steunen
in de nog komende jaren
van onbekende eenzaamheid
wil melker
06/03/2016
september: | Maandag, maart 07, 2016 01:01 |
Een verdrietig en treurig gedicht. In het leven kan zomaar alles gebeuren. Soms met heel grote gevolgen. Liefs | |
wervelende regenboog: | Zondag, maart 06, 2016 21:36 |
het doet pijn als geliefde mensen ziek worden liefs wr |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, maart 06, 2016 11:09 |
tjonge! | |
Mamke: | Zondag, maart 06, 2016 09:21 |
Wat verdrietig! | |
Anneke Bakker: | Zondag, maart 06, 2016 09:15 |
Soms gebeuren dingen waar je de hand niet in hebt Wil, en kan de eenzaamheid hard toeslaan, respect voor elkaar in de komende jaren is dan wat telt. Mooie dag wens ik je . Anneke |
|
teun hoek: | Zondag, maart 06, 2016 08:56 |
zo kunnen mensen en dingen uiteen vallen, doch de diepte blijft. th | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 06 maart 2016 | ||
Thema's: |