de verte
zo af en toe
kijk ik de hemel af
weet niet waarom
wat ik daar zoek
inspanning brengt
alles dichterbij
duidelijk en klaar maar
met ontspanning kom ik daar
het geeft ruimte
in mijn overvolle geest
niets benoemen en gaan
waar ik nooit ben geweest
ontdekken wat
niet eerder is gezien
misschien een weten dat
wij al eeuwen zijn vergeten
of is het toch ontsnappen
uit de hectische gedachten
die het leven genereert
de verte is ons nooit geleerd
wil melker
29/03/2016
Mamke: | Dinsdag, maart 29, 2016 10:13 |
Heel herkenbaar.... Dit gevoel heb ik altijd bij de zee... Ik ging even met je mee... | |
wervelende regenboog: | Dinsdag, maart 29, 2016 10:08 |
langzamerhand gaan wij ons steeds meer her-inneren over onze afkomst...spannend! we moeten ons alleen niet laten meesleuren door wat we om ons heen zien maar de tijd nemen om innerlijk te schouwen liefs wr |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, maart 29, 2016 09:33 |
Met jou zoek ik de hemel af, welke ster hij is, laat mijn fantasie los hoe en wat en waar. Het zal een geheim blijven Wil, wat er achter de verste horizon verborgen ligt, niemand kan het ons vertellen. Rakend gedicht en mijn gedachten zijn elders... Mooie dag wens ik je. Anneke |
|
teun hoek: | Dinsdag, maart 29, 2016 09:23 |
wel geleerd doch de oneindigheid doet ons aarzelen. th. mooi Wil. teun |
|
ela: | Dinsdag, maart 29, 2016 08:19 |
Onze ogen zien de verte, maar ons verstand begrijpt ze niet .ela |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 29 maart 2016 | ||
Thema's: |