Ongenoemd
Ik wou dat mijn geschreven woorden
weggeschreven woorden werden
dat de pen, of zelfs mijn toetsenbord
alles uit mijn hoofd kon halen
Ik wou dat de geschreeuwde letters doofden
in de volgeschreven boekjes
en de naamloze documenten
vol getypt met slechts jouw naam
mijn tranen konden dragen
Ik wou dat mijn geschreven woorden
aan jou weggegeven woorden werden
en ik niet in de eindeloze regels
maar in jouw ogen kon verdwalen
Reacties op dit gedicht
| Nayeli: | Donderdag, juni 16, 2016 18:11 |
| ik voel met je mee, heel mooi verwoord | |
| slaaf Jacob: | Donderdag, juni 16, 2016 01:49 |
| Mooi gedicht zoiets verwerken gaat soms heel moeizaam sterkte groetjes en geluk. | |
| september: | Woensdag, juni 15, 2016 22:36 |
| Heel droefmooi geschreven. En heel goed geschreven. Liefs | |
| Roselynn: | Woensdag, juni 15, 2016 22:23 |
| Leest verdrietig deze... Hoop geen autobio. .. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Castorpollux | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 15 juni 2016 | ||
| Thema's: | ||