en in verwondering word ik wakker
alles weer simpel en eenvoudig levend
en ik ook niet gestorven in de nacht
ben helemaal nog zo als gisteren-laat
toen ik met een eenvoudige vingerdruk
het licht uitdeed omdat ik eindelijk moe
en toch werd ‘k deze ochtend wakker
van ‘t zonlicht dat door de lamellen viel
op warme naakte licht gekromde lijven
en op de letters die nu opgeschrikt
zich uitstrekken op wit papier
zwevend als kleine donkere stipjes