Een briefje aan mijn leegte.
Een briefje aan mijn leegheid.
Je bent altijd bij me,
je laat me nooit loos.
Je bent er sinds mijn begin,
je zult er zijn tot mijn eind.
Maar om te overleven,
moet ik je accepteren, en je toestaan.
En je niet keer op keer,
met afleidingen van mij afslaan.
Maar om te overleven,
moet ik JOU óók overleven.
En dat geeft mij angst en onzekerheid,
je houdt me vast, weet je wel dat ik lijdt?
Leegte, je bent altijd bij me,
je bent er sinds mijn begin,
je zult er zijn tot mijn eind.
Je bent altijd bij me,
je laat me nooit loos.
Je bent er sinds mijn begin,
je zult er zijn tot mijn eind.
Maar om te overleven,
moet ik je accepteren, en je toestaan.
En je niet keer op keer,
met afleidingen van mij afslaan.
Maar om te overleven,
moet ik JOU óók overleven.
En dat geeft mij angst en onzekerheid,
je houdt me vast, weet je wel dat ik lijdt?
Leegte, je bent altijd bij me,
je bent er sinds mijn begin,
je zult er zijn tot mijn eind.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Eleazara | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 10 juli 2016 | ||
| Thema's: | ||