dagen vol woorden
verdwijnen op paden
en in oorden, plots is
niets meer wat het was
achter elke boom het einde
van een wereld; beloftes
van de hemel in elke nacht
en maan na maan
als scherven in het zand
ik kijk naar mezelf
in de lens van een fotograaf
achter mij mijn zuster
vaag nog het dorp
en waarheen ik loop
toont de kiezelweg
het schort, ons, haar
en ik loop op de camera toe
regelrecht naar mezelf
sunset 21-07-2016