Meeuwen die over duinen scheren
golven ontvouwen verhalen woorden
rollen schuimen slaan de kust
geven als mensen, nemen
wijkend stromende levenslust
hoor de zee ruisen in dromen
door het slaapkamerraam
lieflijk toch onvoorspelbaar
schuilt toeval in de luwte
geen heerser voor dit heden
zon, wind en schermutseling
van water, komen en gaan
toeval behoeft geen reden
ben ik hier,licht in mijn lichaam
schaduw, scheppende vrijheid
gaat mij niet aan, flinterdun
schrijft de brief in een fles broze
noden, afzender onbekend
voor wie zich hier in herkent
Stroejaro: | Woensdag, augustus 24, 2016 14:41 |
Prachtig! | |
september: | Woensdag, augustus 24, 2016 14:22 |
Een wat later bedankje maar hartelijk bedankt voor jullie fijne reacties. Liefs en fijne zonnige dag :) |
|
Hans Winter: | Maandag, augustus 22, 2016 19:45 |
die brief naar wie weet wie zo broos ja zo groots openhartig van verlangen in die toevalskans op de stroom van water en wind dat verontrust zender en terugbrenger zich des wensers herkennen. hans |
|
Connection: | Maandag, augustus 22, 2016 05:13 |
Ja, ik ben bijna als robinson hopelijk laat vrijdag zich niet vinden :) Mooi omvattend bedicht fijne Mystiek Liefs, Roger |
|
Anneke Bakker: | Zondag, augustus 21, 2016 17:13 |
De Mystiek van de natuur in al haar facetten hier prachtig poëtisch neergezet. Bijzonder mooi September. Fijne avond met liefs. Anneke |
|
Johny Donovan: | Zondag, augustus 21, 2016 15:52 |
prachtig opnieuw ! | |
teun hoek: | Zondag, augustus 21, 2016 14:01 |
drijvende post , wachtend op aankomst en opening, 't verhaal aanreikend van de verre einder. th |
|