Je kwam zomaar ineens voorbij
tussen de 'mensen die je misschien kent'
Geen gemeenschappelijke vrienden bij jou en mij
maar ik besefte gelijk wie je bent
De laatste keer dat ik je zag is zo lang geleden
je was nog zo ontzettend klein
Mijn herinneringen hoorde niet bij het heden
je zou altijd dat kleine ventje zijn
Nu heb ik minuten lang naar je foto zitten kijken
of ik iets van mezelf in je terug zou zien
Zou je op onze vader lijken
of heb je iets van onze broer misschien
Je bent in ieder geval niet meer zoals toen
van een peuter tot een tiener opgebloeid
Je had ook niets anders kunnen doen
je bent zonder ons opgegroeid
Je was niet meer dan een herinnering in mijn dromen
Een klein broertje die ik niet kon zien of mee kon praten
Maar nu heb ik je foto voorbij zien komen
en kun je mijn gedachten niet meer verlaten
*Op facebook kwam ineens de foto van mijn halfbroertje voorbij, die ik al 9 jaar niet gezien heb, omdat ik geen contact met mijn vader heb. Hij was toen 4 en nu 13*
| Hans Winter: | Maandag, oktober 10, 2016 00:04 |
| 't is nooit te laat hem vrij te maken van zijn vaders zwijgen. groetje, hans |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, oktober 09, 2016 23:27 |
| mooi | |
| Mr. Plokky: | Zondag, oktober 09, 2016 22:51 |
| Mooi toch. | |
| Auteur: anne(22) | ||
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 09 oktober 2016 | ||
| Thema's: | ||