Mijn verrassing [thema]
We verwachten een volgroeide roos
deze te geven als passie of troost
maar hen die deze doet zaaien
doet immers zelf, weinig tot oogsten
Zo te gemakkelijk, het waren
zo te verrassen, te snel
zo te vergaren, te min
zo te ervaren, zo bekneld
Iets dat uniek is, zo onbetaalbaar
maar wel iets dat enkel te voelen geeft
niet dat wat menig te geven had
maar iemand anders, dan jij smacht
Je huilt om het leven
verafschuwd de maker
wijst hen na “kijk zie de grap”
ik ben weer even
minderwaardig
Lief ben je voor wat je geeft
maar niets is altijd het gegeven lief
als het onzichtbaar een cadeau is
men wilt lief door enkel meer
gevonden
te worden
Ik geeft dan wel de stoere auto,
een diamant, mijn zwoegen
en wanneer dit is, gegeven was
dan ga maar snel, echt waar
het laten zien aan je vrienden
Je ogen sprankelen, het gegeven waardig
“je hebt geluk!” roept men je na
een verkochte “ja”
als reactie terug
vermenigvuldigend het achterliggend gebaar
Wanneer thuis aangekomen, hoor ik
de iets gemoeide zucht
Galmt er een getemde, hoopvol geïnteresseerde stem
uit de kamer hoek waar
ik het gaf gegeven had af, vanaf
nog steeds niet verplaatst, was
Ik vroeg;
'hoe was het, liefste!?'
“Het was werkelijk fantastisch!”
deze te geven als passie of troost
maar hen die deze doet zaaien
doet immers zelf, weinig tot oogsten
Zo te gemakkelijk, het waren
zo te verrassen, te snel
zo te vergaren, te min
zo te ervaren, zo bekneld
Iets dat uniek is, zo onbetaalbaar
maar wel iets dat enkel te voelen geeft
niet dat wat menig te geven had
maar iemand anders, dan jij smacht
Je huilt om het leven
verafschuwd de maker
wijst hen na “kijk zie de grap”
ik ben weer even
minderwaardig
Lief ben je voor wat je geeft
maar niets is altijd het gegeven lief
als het onzichtbaar een cadeau is
men wilt lief door enkel meer
gevonden
te worden
Ik geeft dan wel de stoere auto,
een diamant, mijn zwoegen
en wanneer dit is, gegeven was
dan ga maar snel, echt waar
het laten zien aan je vrienden
Je ogen sprankelen, het gegeven waardig
“je hebt geluk!” roept men je na
een verkochte “ja”
als reactie terug
vermenigvuldigend het achterliggend gebaar
Wanneer thuis aangekomen, hoor ik
de iets gemoeide zucht
Galmt er een getemde, hoopvol geïnteresseerde stem
uit de kamer hoek waar
ik het gaf gegeven had af, vanaf
nog steeds niet verplaatst, was
Ik vroeg;
'hoe was het, liefste!?'
“Het was werkelijk fantastisch!”
Reacties op dit gedicht
| Johny Donovan: | Dinsdag, november 22, 2016 10:56 |
| mooi | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, november 21, 2016 11:49 |
| succes hoor | |
| Avr: | Maandag, november 21, 2016 10:38 |
| Bijzonder verwoord, al deze vormen van verrassingen! mvg Avr | |
| Stroejaro: | Maandag, november 21, 2016 08:51 |
| Goed geschreven. | |
| Daatje Minnema : | Maandag, november 21, 2016 08:14 |
| Warm om te lezen susses | |
Over dit gedicht
| Auteur: 7ennis | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2016 | ||
| Thema's: | ||