Soms voel je van alles wringen,
zit je niet goed in je vel.
Jank je snel om kleine dingen,
iedereen die kent dat wel.
Soms weet je precies de oorzaak,
vaker weten we dat niet.
Meestal is wat speelt maar bijzaak,
vaak is het verstopt verdriet.
Pijn die leek te zijn geweken
naar een onbewust domein,
komt in je gemoedsrust steken
en steeds weer, voelt dat niet fijn.
Het allerliefst wil men niet voelen,
dat wat ons zo heeft verwond.
Dat is wat ze steeds bedoelen,
met pijn regeert de achtergrond.
Het allerliefst zouden we willen
dat onze pijn niet echt zou zijn.
Maar dat lijkt energie verspillen;
In die wens schuilt het venijn.
Eén ding zou je moeten weten,
dat is wat ik vaak vertel;
“Juist dat wat je wilt vergeten,
dat zit diep onder jouw vel.”
Zit die pijn op slot van binnen
en sta jij buiten in de kou?
Begin die pijn dan te beminnen,
het is dat wat je maakt tot jou, . . .