Don't get too close, it's dark inside;
it's where my demons hide,
it's where my demons hide.
Imagine Dragons - Demons
laat mij maar op mijn knieën kruipen
stel geen vragen en kijk niet achterom
hooguit zal er dan wat huid licht schaven en
huil ik beschaamd over losse vellen, want
ik wil het zwart in mij niet overdragen, maar
het is zo zacht als het aan komt sluipen
en zo hard als het mij van binnen splijt,
open schraapt, in stukken rijt - het beest
in mij dat nooit weer slaapt, heb ik spijt
van wat ooit heeft bevrijd van pijn
en dat ik nimmer kon voorspellen
dat oud zeer nog zo vers zou zijn
| Amon: | Maandag, maart 13, 2017 13:36 |
| Badkuipen vol dilemma's | |
| wijnand.: | Donderdag, februari 09, 2017 17:48 |
| Een soort wiskundige kunst je absorbeert het maar kan het niet bevatten. | |
| Quando: | Maandag, februari 06, 2017 23:54 |
| Was de eerste zin die ik had ;) | |
| Paul de Bruijn: | Maandag, februari 06, 2017 23:53 |
| "dat oud zeer nog zo vers zou zijn"... Meer regels had je eigenlijk niet nodig; wat een heerlijkheid. ;) |
|
| september: | Maandag, februari 06, 2017 23:25 |
| Schitterend gedicht Quando. Zo goed geschreven dat ik niet anders kon dan instemmend knikken bij het lezen. Succes. Liefs | |
| milamber: | Maandag, februari 06, 2017 23:22 |
| sterk | |
| Auteur: Quando | ||
| Gecontroleerd door: Quando | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2017 | ||
| Thema's: | ||