thuis
je ogen stil in
proevende gedachten
zoekend terwijl je staart
voor even
van deze wereld die
ongezien langs je gaat
jij bent hier
warm en levend
in jouw tijdelijke huis
maar je geest
probeert al de deuren
van je uiteindelijke thuis
wil melker
07/03/2017
Clarice: | Dinsdag, maart 07, 2017 21:54 |
Mooi geschreven, Wil, hopelijk opent zich er ook een deur waar het voelt als thuis.. Gts, Clarice | |
Willem B. Tijssen: | Dinsdag, maart 07, 2017 20:09 |
Een proberen dat de weg naar nieuwe mogelijkheden bieden kan. |
|
september: | Dinsdag, maart 07, 2017 13:33 |
Een heel mooi gedicht dat ontroert en raakt Wil. Alsof de twee werelden elkaar even kruisen in de beleving en mijmeringen. Wezenlijk voelt het gedicht aan en beeldend. Liefs | |
wervelende regenboog: | Dinsdag, maart 07, 2017 10:09 |
mooi vertolkt Wil fijne dag wr |
|
teun hoek: | Dinsdag, maart 07, 2017 09:18 |
boeiend om zo in het leven te staan. h gr. th | |
Anneke Bakker: | Dinsdag, maart 07, 2017 08:54 |
Ik lees het als over iemand in verwarring in zorg- of verpleeghuis, herken het een en ander. Hopelijk gaat het goed met de bewuste persoon. Ik wens jou een mooie dag Wil. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 07 maart 2017 | ||
Thema's: |