Een blad om U tegen te zeggen
weet ze haar lijf tegen de grond te leggen
De bloem
als een boterbloem
Echter meer bescheiden
aan de rand van de weiden
Bladeren liggend tegen de grond
zilverend licht strooiend in het rond
Het bloempje er bovenop in fonkelend geel
eist ze bescheiden haar deel
Voor wie haar ooit heeft herkend
is het weerzien een koesterend moment