Als een verkoelend klontje ijs
dat smelt
in mond of hand
Het overgebleven bewijs
vertelt:
niets houdt eeuwig stand
Het beeld ontdooit
De vorm verliest zich in water
Zolang de voorraad strekt wordt er zout gestrooid
En alles verloopt weer ‘gladjes’ na de gauw vergeten kater
Daatje Minnema : | Maandag, juni 05, 2017 21:18 |
Heel mooi.. | |
Aquarel: | Maandag, juni 05, 2017 19:05 |
Het blokje ijs vergaat niet, het veranderd alleen van vorm. Mooi gedicht, succes. Liefs, Aquarel |
|
Avr: | Maandag, juni 05, 2017 18:26 |
Heel mooi schrijven! mvg Avr | |
Nayeli: | Maandag, juni 05, 2017 17:35 |
prachtig - succes | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, juni 05, 2017 14:14 |
de winnaar | |
Clarice: | Maandag, juni 05, 2017 12:59 |
Van zomer naar winter...toch liever het zomer ijs.. Mooi gedaan, Stroejaro! Gts, Clarice | |
Willem B. Tijssen: | Maandag, juni 05, 2017 11:05 |
levens wijsheid spreekt uit dit mooie onderkoelde gedicht. | |
claire vanfleteren: | Maandag, juni 05, 2017 10:48 |
Leuk om lezen, eens iets uit de andere hoek bekeken Stroejaro! | |
teun hoek: | Maandag, juni 05, 2017 09:57 |
bijzonder . h gr. th | |
wervelende regenboog: | Maandag, juni 05, 2017 09:17 |
de vergankelijkheid van de vorm ja ik merk het ook ;-) leuk schrijven groet je wr |
|
Anneke Bakker: | Maandag, juni 05, 2017 08:49 |
Heel leuk verkoelend gedicht Stroejaro op de vroege morgen. Succes en fijne dag. Anneke |
|
Auteur: Stroejaro | ||
Gecontroleerd door: Stroejaro | ||
Gepubliceerd op: 05 juni 2017 | ||
Thema's: |