hij sneed zich
zijn vingers trilden
na een nacht doorgehaald
hij was te laat maar
zijn lach ontwapende
zij waren alert
hadden vast de
juiste stand van zaken
al lang in de gaten
nog kon hij op hen
bouwen ze vertrouwen
maar zijn credits
had hij al verspeeld
hij sneed zich een
weg in de vreemde
tussen alle hulp door
die zij hem verleenden
zijn scalpel gleed
zij stelpten hij hechtte
zij verbonden het echte
toen pas keek hij hen aan
de stem klonk gedempt
uit anoniem blauw
wij werken niet meer
met en voor jou
hij dacht ooit god te zijn
maar zij hadden de
juiste diagnose gesteld
geen hemel voor verslavingspijn
wil melker
20/06/2017
wervelende regenboog: | Dinsdag, juni 20, 2017 19:18 |
opgegeven als een hopeloos geval... goed verwoord Wil |
|
september: | Dinsdag, juni 20, 2017 14:30 |
Heel triest en droef als mensen door pijn of gepijnigd de toevlucht nemen tot op deze manier overeenkomend gedrag, de uiting. Maar in het gedicht lees ik ook de problematiek van herhaaldelijk gedrag onderwijl en naast de hulp die men wil bieden. Dat is een lastig dilemma. Een gedicht om de gedachten over te laten gaan..Liefs | |
claire vanfleteren: | Dinsdag, juni 20, 2017 11:40 |
Niet te vergeten, wij leven in de hemel, de hel maak je zelf en dat gaat al eeuwen mee! Wil mooi neergezet met tact in woordkeuze. | |
Anneke Bakker: | Dinsdag, juni 20, 2017 09:29 |
bloedstollende schreeuw om aandacht Wil, ergens heb ik meelij met hen. Mooie dag wens ik je. Anneke |
|
teun hoek: | Dinsdag, juni 20, 2017 09:04 |
intens probleem....goed aangesneden. th | |
Pascal Janssen: | Dinsdag, juni 20, 2017 07:30 |
Aangrijpend verhaal Wil. Greetzzz Pasje |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 20 juni 2017 | ||
Thema's: |