FLES
Verweerde stenen gevels
staan als wachters
met soliede groene poorten
waarachter ik ‘t verleden weet,
geschaard langsheen de tuin :
een groene long in hartje stad
oase voor wie ‘t gejaagde leven vliedt,
zoekend naar een schepje rust.
Een snuifje van mystiek verleden,
verpakt in een blaadje nostalgie,
oase uit een ander leven.
In gedachten gooi ‘k een fles
in ‘t aanzwellend stadsgedruis:
een roep om hulp
terwijl ik door de open poort
ongemerkt
weer in ‘t heden glip.
Rob