het laatste blad
ik was
het laatste blad
dat de herfst
bijna liet hangen
heb met
bladeren geruiseld
een zomer lang
alle koelte gevangen
stormen getrotseerd
zag takken breken
waarvan het einde nog
niet was geformuleerd
nu somberend in een
wereld vol vergrijzen
donkere dagen die
in de ochtend al verijzen
ik val en vervolmaak
het kleurig herfsttapijt
weet in afscheid nemen dat
de nieuwe lente al is voorbereid
wil melker
17/11/2017
lodi: | Zaterdag, november 18, 2017 02:31 |
Jou hoorden zij vallen de avond dat er een dove geluid te horen was, zij wisten je niet vast te kunnen houden vonden jou later op het open stuk, daar tussen je andere maatje waarbij jij weer tussen ligt, nu geen verhalen meer van boven maar nu over iedere voetstap bovenop jou, soms...heel soms wordt je opgepakt door een kinderhand die dan roept kijk... een mooi blaadje.... liefs lodi |
|
claire vanfleteren: | Vrijdag, november 17, 2017 16:52 |
Wij verwachten allen dat ons leven een mooie wending zal nemen na een dipje die ons in het ondiepe onderdompelt tot in de vergetelheid toe! | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, november 17, 2017 13:12 |
ja mooi | |
David Matser: | Vrijdag, november 17, 2017 09:52 |
Schitterend, graag gelezen | |
Anneke Bakker: | Vrijdag, november 17, 2017 08:48 |
Ter vervolmaking het mooiste wordt altijd tot het laatste bewaard Wil, juweeltje in het herfsttapijt. Zonnige groet en fijne dag. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 17 november 2017 | ||
Thema's: |