Bert Lagom: | Zaterdag, augustus 11, 2018 23:11 |
Onlangs heb ik voor zo'n helpende mensen, het gedicht 'Het luisterend oor' geschreven, tijdens mijn opname. Dit heb ik op een blok hout geschreven en aan het ziekenhuis geschonken. Zij waren er zo blij mee. Wel dit gedicht deed me aan dat denken. Jij kan heel goed schrijven..Grtn Bert | |
Solitair: | Zondag, mei 06, 2018 19:55 |
... Misschien dienen wij de onbaatzuchtigheid leren te beoefenen, hoe klein dan ook, op weg naar immateriƫle leven toe... | |
Solitair: | Zondag, mei 06, 2018 19:49 |
De tijd is helaas veranderd Clarice. Wat onze voorouders bij elkaar en hun ouders en grootouders deden, om hun hart te luchten, doen wij helaas bij mensen die hun beroep doen, met kijk naar salaris van het einde van maand. Luisterende oren hebben moet gecombineerd zijn met gevoel van compassie en empathie afkomstig uit hart en niet als beroep, besef ik dan voor mezelf. Groetje, | |
Willem B. Tijssen: | Zaterdag, mei 05, 2018 21:05 |
Het is een teken van sterkte om met iemand van gedachte te wisselen over wat er in ons omgaat. | |
Avr: | Zaterdag, mei 05, 2018 19:46 |
Inderdaad, Clarice! Het is goed dat er psychologen bestaan.Maar een luisterend oor van een dierbare, naaste, heeft nog meer waarde! Een zeer mooi gedicht! | |
teun hoek: | Zaterdag, mei 05, 2018 19:00 |
fijn dat die professionele hulp er is. goed aangekaart. th | |
Anneke Bakker: | Zaterdag, mei 05, 2018 17:58 |
Je hebt het goed begrepen Clarice, iemand in je naaste omgeving hebben die bewust kan luisteren en steunen als je je het moeilijk hebt. Wen je een mooi zonnig weekend. Anneke |
|
waterval: | Zaterdag, mei 05, 2018 17:34 |
inderdaad, de afstand van de professionelen maken het probleem soms zichtbaarder.... groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
Auteur: Clarice | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 05 mei 2018 | ||
Thema's: |