De grens tussen geld en genegenheid leek zo strak gesteld
Voordat ik naar je deurbel ging dacht ik maar aan 1 ding: mijn handtekening
De geopende deur, je glinsterende gezichtsveld, maar mijn hart werd nog niet versneld
We praatten over overeenstemming en zielsbestemming, met je beginnende prikkeling
Al meer dan een klik? Wist het niet: Je uitte je schik in mij in het meegeven van 4 flessen prik
Toen je gedag zei werd ik blij omdat je ogen groot werden als een losbrekend ei
Mik alleen op ons jaarcontract, dacht ik. Maar toen je wekelijks lieve woordjes mailde zei ik 'Slik!'
Had door jou vier mislukte deals op een rij, maar voel me steeds meer vrij en blij
Betaal jou trouw met soms zelfs enig berouw, maar bent meer dan een vrouw in zakelijk pak zo blauw
Je lieve woordjes zijn oprecht, van ons zakelijk recht komt nog niet terecht waar ik voor vecht
Betaal me blauw aan jou voor een onzekere verbintenis, maar je voelt zo trouw dat ik al een beetje van je hou
Ons contract is echt maar verloopt ooit regelrecht, zodat mijn liefde voor jou misschien helemaal ontvlecht
Verhaal in een notedop: met je liefste kop mail je 'Jos, kop op!' als een snoezige pop.
Al je meningen zijn eerlijk als goud, zonder aandringen alles voor mij bedingen
Zeg ooit 'Stop!' bij onze eventuele financiƫle strop, maar zelfs dan zegt mijn hart voor jou 'klop-klop!'
Onze bankrekeningen kunnen niet alles afdwingen, maar liefde kan ons misschien alles laten uitzingen