zonder spirituele hand
ik ben ongeweten
vaak verdwaald geweest
zonder richting lopen en
maar hopen op een veilig
plaatsje voor mijn geest
daar in geborgenheid
alles even loslaten
dat mij gevangen heeft
in het web dat leven mij
al die jaren heeft voorgezet
ik beliep kleverige draden
zonder spirituele hand
de leegheid was onthutsend
met uitzicht op het gebeuren
van de zo verfoeide zelfkant
van emoties verstoken
gleed ik gezichtloos voorbij
het negeren heeft mij tot
op het bot gebroken alle
rekeningen waren voor mij
hoe voorzichtig ik ook
groef naar flinters aandacht
die ik vond in streepjes
koestering van licht en zon
het was mij nooit genoeg
kwetsbaar heb ik mij
neergelegd in overgave aan
hen die mijn leven maakten
de kortsluiting tussen lichaam
en geest heb ik hen al vergeven
wil melker
11/10/2018
EXPLICIT: | Vrijdag, oktober 12, 2018 00:26 |
En zo staat men ten toneel. Mooi geschreven Wil. De wil te ontsnappen springt er uit. Het zal vandaag een zachte herfstdag zijn. Geniet! | |
september: | Donderdag, oktober 11, 2018 19:56 |
Ik ben stil onder de indruk van dit schitterend gedicht Wil. Het is zo mooi intens en voelbaar geschreven. En dan naar het einde toe bedenk ik dat het een levensprestatie is. Hulde voor dit moois. Fijne avond gewenst. Liefs | |
teun hoek: | Donderdag, oktober 11, 2018 11:27 |
kruipend langs kleverige lijnen toch ontkomen aan roofnet . h gr th |
|
Anneke Bakker: | Donderdag, oktober 11, 2018 09:29 |
Je kon je creativiteit kwijt in tere web dat je hebt geweven, blijf het koesteren Wil want het is kwetsbaar maar zeker ook kostbaar. Wens je een mooie dag met zon. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 11 oktober 2018 | ||
Thema's: |