Verknocht
elke druppel
mijn ontelbare celletjes
mijn lijf rijk
schreeuwen in stilte
waar ben je
vanuit mijn belletje
lijkt alles gelijk
tot je lach
je gewoon zien en weten
je er terug bent
de rust keert
kalme golven op en neer
ik dein terug op jou
mijn ontelbare celletjes
mijn lijf rijk
schreeuwen in stilte
waar ben je
vanuit mijn belletje
lijkt alles gelijk
tot je lach
je gewoon zien en weten
je er terug bent
de rust keert
kalme golven op en neer
ik dein terug op jou
Reacties op dit gedicht
| gedichtenlady: | Donderdag, april 11, 2019 17:38 |
| Mooi. Goed geschreven. | |
| Werner S: | Donderdag, april 11, 2019 16:05 |
| Mooie verlangens | |
| Dirk Hermans: | Woensdag, april 10, 2019 23:42 |
| Mooi | |
| voske: | Woensdag, april 10, 2019 19:01 |
| Dat klinkt meer dan goed. | |
| september: | Woensdag, april 10, 2019 18:37 |
| Erg mooi en lieflijk gedicht. Goed geschreven. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Aelbrecht Michel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 april 2019 | ||
| Thema's: | ||