| |
|
|
|
|
|
als een geplukte bloem
|
 |
|
|
23 mei 2019
|
|
|
Dood / Geen Thema / Geen Thema
De dood is wat mij rest, verwelken als een geplukte bloem.
Mijn armen zwaaiend als de wieken van een molen brandend in een nachtelijke vuurzee.
Blus mij niet, laat het geraamte verblaken en doven door de tijd.
Fluister mij stil, speel met jouw tengere vinger door mijn grijs wordende haar.
Mijn zee mijn dal van tranen.
Schenk een kopje koffie en spreek lieve woordjes, ik kijk in jouw ogen, de redding is nabij.
- nr 4 -
Gecontroleerd door: de redactie
|
| Avr |
|
|
|
|
| Droef mooi. Word hier stil van door herinneringen!
|
| |
Vorig gedicht | Volgend gedicht
 |
Auteursrecht |
| |
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de gedichten freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de gedichten freaks blijven te alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|
|
|