herfstmuziek
Alsof…
Bomen onvermoeid kunnen blijven dansen
Onder een angstaanjagend hemelkleed
Zie daar toch die wolken volledig opgaan in de dreigende muziek
Grijze wolken, in hun vervormingen van fijn tot grof
Regen die zich achter het donker van de avond wil verschansen
En de wind die het klapperende raam zo-even helemaal dichtsmeet
De herfst verandert eigenzinnig de akoestiek
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Zaterdag, september 28, 2019 07:39 |
| Bijzonder gedicht. Mooi, ik laat me meevoeren op de muziek van de herfst. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stroejaro |  
|
|
| Gecontroleerd door: Stroejaro | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2019 | ||
| Thema's: | ||