Mijn temperament zat opgesloten
Agressie was bij mij opgedoken
Niet fysiek ook niet mentaal
Maar innerlijk mijn gezicht stond op fataal
Alsof heel je familie
word uitgemoord voor u ogen
En je zit met wraak
Giftig vanbinnen en alles verloren
en je wil spuwen als een draak
je weet niet her te beginnen
je leeft catonish helemaal afgeleeft
een gezicht helemaal doorgezakt
en helemaal scheef
overrompeld met emoties
die je niet meer oppakt
je gaat innerlijk door het lint
je hele hoofd dat van je lichaam spint
alles dat van voor af aan herbegint
deze gedachten houden mij van de drugs
want na elke drug
beleef je die wereld terug
na elke tegengedachten en volharding
ben je op jezelf trots
een euforie van leven
je voelt de trots
je bent die rots
september: | Vrijdag, november 01, 2019 15:42 |
Je mag zeker trots op jezelf zijn Werner. Een mooi gedicht van moed en volharding. Fijne dag gewenst. | |
Clarice: | Vrijdag, november 01, 2019 14:02 |
Goed van je, Werner S. Met drugs breng je ook anderen in de problemen, gts Clarice | |
Aquarel: | Vrijdag, november 01, 2019 06:38 |
Heftig, je bent terrecht trots. Liefs, Aquarel |
|
Auteur: Werner S | ||
Gecontroleerd door: Werner S | ||
Gepubliceerd op: 31 oktober 2019 | ||
Thema's: |