Ik zat vanavond een beetje te fantaseren,
fantaseren over als wij het weer zouden proberen.
Ik weet niet waarom maar ik denk dat je geen spat veranderd bent,
en dat je mijn fouten wel vergeeft omdat je me heel goed kent.
Als je veranderd zou zijn denk ik dat het positief bedoelt is maar misschien is dit het niet,
zoals we de laatste tijd tegen elkaar deden hadden we allebei niet verdiend.
Mensen zeiden jullie horen bij elkaar al zijn jullie nog zo klein,
we waren jong maar wat hadden we het fijn.
Wat ik voor mezelf besloten heb is dat ik echt langer met je verder zou willen en niet meer voor zo'n korte tijd,
anders heb ik weer zo lang een gebroken hart en spijt.
Nog 3 weken en 1 dag en dan is het zo ver dat ik je ga zien,
en hieruit blijkt dat ik toch teveel verwacht misschien.
Ik denk dat dat komt omdat ik weet hoe jij bent,
je neemt me als je me vergeeft terug want je bent niet graag vrij is bekend.
Dat is dan ook mijn enige angst maar dat is iets waar ik het zeker over hebben wil met jou,
maar ik weet dat je het mij kan bewijzen dat je op dat grond anders bent en dan weet ik zeker dat ik kan zeggen dat ik van je hou.