september: | Dinsdag, november 12, 2019 11:18 |
Het is een mooi en ook droef gedicht van delen Clarice. Het gezien worden blijft bij. Licht of belichten kan weer komen. Dat je het ook aan jezelf kan geven ( of zien) wens ik je toe. | |
voske: | Dinsdag, november 12, 2019 00:41 |
Waar de ogen slechts het duister vinden dient de geest verlicht te worden, opdat er evenwicht zou zijn. | |
waterval: | Zondag, november 10, 2019 22:22 |
als het niet van twee kanten komt blijft het inderdaad donker, en dat is pijnlijk.... groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
Aquarel: | Zondag, november 10, 2019 16:48 |
Mooi verlangend geschreven. En ook het begin raakt, dat het zo moeilijk is te doen alsof je nog licht ziet in de verte. Ik hoop dat je snel echt wat licht mag ervaren, en het liefst dichtbij. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
Auteur: Clarice | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 09 november 2019 | ||
Thema's: |