Zware tijd

Mijn ex man
voert een zware strijd,
ook voor mijn vriendin
en haar kinderen,
is dit een zware tijd.

Ik app met hem,
maar zie hem niet.
Hij is te zwak nu,
voor bezoek.
Het raakt mij diep,
doet veel verdriet.

Ik plak en knip,
borduur een kaart,
met een zeer positief gedicht.
Puur op zijn herstel gericht.
Hij werd doodziek in sneltreinvaart.

Ik voel mij machteloos en bang,
en bid dat hij deze strijd mag winnen,
ook al duurt het misschien lang.

Het is een T-cel lymfoom.
Het lijkt net een nare droom.
Met een operatie
en bestraling,
beenmergpunctie bovendien,
vecht hij voor zijn gezondheid.
Hij is een karaktervolle man,
dus ik geloof dat hij het kan.
Ik ben wat afwezig
op freaks, deze tijd.



(Het is geen mooi gedicht, maar ik wil jullie laten weten waarom ik momenteel wat afwezig ben)